Vostoçnıy uzay üssü

Roketin Rusya'nın ilk sivil uzay üssüne kadar geçtiği yol
BÖLÜM I
Fabrikadan uzay üsüne kadar
Sovyetler Birliği'nin dağıldığı tarihten itibaren Rusya'nın gerçekleştirdiği sivil fırlatmalar için kullanılan başlıca uzay üssü, Kazakistan'daki Baykonur oldu. Rusya, uzaya bağımsız olarak ulaşabilmesi için kendi uzay üssüne ihtiyaç duyuyordu. 2007'de Devlet Başkanı, dünyanın en modern uzay üssü Vostoçnıy'nın kurulmasına ilişkin kararnameyi imzaladı. 2011'deyse Rusya'nın Amur bölgesinde uzay üssünün inşaatına başlandı.

Yeni uzay üssünden ilk fırlatma, 28 Nisan 2016'da gerçekleştirildi. Soyuz 2.1a roketi başarıyla uzaya gönderildi. Yörüngeye oturmadan önce roket, Rusya'nın üzerinde uzun bir yolculuk yaptı.

Progress fabrikası

Faydalı yükü uzaya çıkaran taşıyıcı roket Soyuz 2.1a, Samara kentindeki Progress fabrikasında üretiliyor. Roket aynı fabrikada test edilip boyanıyor, ardından parçalara ayrılıp, fabrikadaki üniteden doğrudan uzay üssüne doğru yola çıkan özel bir trene yükleniyor.

Omsk'ta montaj

Yine Vostoçnıy uzay üssünden fırlatılması planlanan Angara taşıyıcı roketlerinin üretimi, üsse kadar olan mesafenin ve nakliye masraflarının azaltılması için Moskova'dan Omsk'a taşınacak.


46,3
Metre
Roketin monte
edilmiş halde uzunluğu
13
özel vagon
Parçalara ayrılmış
roketi taşıyan tren
katarının uzunluğu
BÖLÜM II
Roket uzay üssünde
Uzay üssü, 2007 yılında kapatılan Svobodnıy askeri uzay üssünün hemen yanında kuruldu. İnşaat sıfırdan başlamalıydı. Yer, yörüngeye daha fazla yük gönderilebilmesi için ekvatöre maksimum yakın ve ayrıca taşıyıcı roketlerin görevini tamamlayan parçalarının insanların olmadığı taygaya ve okyanusa düşmesi için güvenli olacak şekilde seçildi. Bu yerin seçilmiş olması ayrıca roket parçalarının düşeceği alanlar konusunda diğer ülkelerle anlaşma yapmayı da zorunlu kılmayacaktı.

Rusya'da roketlerin uzay üslerine taşınması için yalnızca demiryolu kullanılıyor. Uyduların tedarik edilmesi ve ileride pilotlu uçuş programlarının hayata geçirilmesi için Vostoçnıy'da havalimanı inşa edilecek.

Tsiolkovskiy şehri

Roketi taşıyan katar, (daha önce Uglegorsk kasabası olan) Tsiolkovskiy şehrinin tren garına yanaşıyor. Burada birkaç yıl sonra 25 binin üzerinde kişinin yaşayabileceği bir bilim kenti inşa edeilecek.

İletişim merkezi

Fırlatılan taşıyıcı roketlerden, hız kazandırıcı modüllerden ve uzay araçlarından gelen bilgilerin alınmasını sağlıyor. Yeni uzay üsünde ilk iletişim seansı 17 Temmuz 2015'te gerçekleştirilerek, UUİ'ndan telemetri ölçümleri alındı.

Teknik kompleks

Roketler için bir nevi garaj olan montaj ve test ünitesi. Bu ünitede roketler yeniden bütünleştiriliyor ve test ediliyor. Binanın diğer kanadındaysa, fırlatma öncesinde roketin huni şeklindeki ön kısmına yerleştirilecek uydular hazırlanıyor.

700 km²
Uzay üssünün
toplam alanı
500
Uzay üssünün sahasında
çeşitli binalar ve tesisler
BÖLÜM III
Roketin montajı ve test edilmesi
Roket ve uyduların teknik bakımlarının yapılmasını amaçlayan teknik komplkes, en önde gelen teknolojilere göre inşa edildi. Binadaki duvarlardan 7 katlı konut yüksekliğinde olan bir tanesinin neredeyse tümü, daha iyi aydınlatmanın sağlanması için camdan yapıldı.

MBK denen mobil bakım kulesinin kurulması sırasında da en son teknolojiler kullanıldı. MBK, uçuş öncesinde fırlatma rampasında dik duran rokete yanaşabilen ve roketin tüm sistemlerine erişebilen kendine özgü 'tekerlekli bir evdir'.
Montaj ve test ünitesinde roketin montajı
Roket neredeyse steril koşullarda monte ediliyor. Aynı zamanda iki roketin montajı yapılabiliyor.
Ölçüm araçları, bilgi toplama ve işlem kompleksi
Söz konusu kompleks, roketten gelen telemetri verilerini tamamlayarak, özel teleskoplar ve radarlar sayesinde roketin uçuşunun izlenmesine imkan tanıyor.
Fırlatma rampasından mobil bakım kulesi görünüşü
Mobil bakım kulesi, roketin fırlatma öncesindeki hazırlık işlemlerinin komforlu bir şekilde yapılmasına imkan tanır. Rusya'daki uzay üslerinden sadece Vostoçnıy'da böyle bir kule var.
Mobil bakım kulesi. İç görünüş
Mobil bakım kulesi, -50 °С'ye varan dış hava ısısının da dahil olduğu her türlü iklim koşulunda rokete bakım yapılmasına imkan tanıyor.
Mihaylo Lomonosov uydusu
Taşıyıcı roket, Mihaylo Lomonosov, Aist-2D ve Samsat-218 adlı üç uyduyu yörüngeye gönderecek. Söz konusu uydular yer yüzeyinden görüntüler alacak, olağandışı doğa olaylarını inceleyecek ve diğer bilimsel görevleri yerine getirecek.
BÖLÜM IV
Fırlatma rampasına getirme ve fırlatma
Uzay araçlarının ve hız kazandırıcı modülün yakıtı doldurulduktan sonra teknik komplekste roketin başlık kısmı monte ediliyor. Ardından roket, kendisini fırlatma kompleksine götürecek özel bir araca aktarılır.

Roket, fırlatma rampasında dikey konuma getirilir. Ardından dik vaziyetteki rokete mobil bakım kulesi yanaştırılır, tüm bağlantılar devreye sokulur ve taşıyıcı roketin yakıtı doldurulur. Yakıt doldurma işleminin sona ermesine 1 saat kala MBK, fırlatma rampasından 80 metre mesafeye uzaklaştırılır. Şimdi roket fırlatılmaya hazır duruma geldi.
Taşıyıcı roket Soyuz 2.1a
2004 yılından bu yana kullanılıyor.
19
başarılı fırlatma
Yakıt
Uçak yakıtı ve naftil
Oksitleyici madde
Sıvı oksijen
Starttaki ağırlık
312 ton
3,2
milyar ruble
bir fırlatmanın tutarı
Uzaya çıkarılan
faydalı yükün ağırlığı
Alçak dünya yörüngesine
7,4 ton
Yer sabit aktarım yörüngesine
4,2 ton
Yer sabit yörüngesine
0,5 ton
Yeni Soyuz
Soyuz 2.1a roketi, Vostoçnıy'dan fırlatılabilmesi için modernize edildi. Aracın içindeki kablo ağının uzunluğu azaltıldı, yeni araç içi bilgisayar ve yeni buharlı oksijen giderme sistemi kuruldu.
Geçiş kirişi
I. kademe
Başlık kısmı
III. kademe
II. kademe
Mihaylo Lomonosov uydusu
Volga yörüngeye çıkarma bloku
(heptil yakıtı ile çalışır)
Oksitleyici madde depoları
Yanma hücreleri
SamSat-218 uydusu
Aist-2D uydusu
Yakıt deposu
Üçüncü kademe motoru
Yakıt depoları
Yanma hücreleri
İlk fırlatma
28 Nisan 2016'da Moskova saatiyle 05:01'de Vostoçnıy Uzay Üssü'nden Soyuz 2.1a roketi fırlatıldı. Fırlatma başarılı geçti. Roket, Mihaylo Lomonosov, Aist-2D ve Samsat-218 adlı üç uyduyu yörüngeye çıkardı.
Uzay üssünün geleceği
Yeni uzay üssünün açılması ve bu üsten yapılan ilk fırlatma, Rusya için tarihi bir olay. Ancak uzay üssü geliştirilmeye devam edecek.

2021'e kadar ağır sınıftaki Angara taşıyıcı roketler için bir fırlatma kompleksi inşa edilecek. Angara roketlerinin şu anda kullanılan Proton roketlerine göre yük taşıma kapasitesi daha fazla, yakıtı ise toksik değil. 2030'dan sonra ise uzay üssü, Ay yolculuklarını da dahil edecek süper ağır sınıftaki roketleri fırlatma olanağına sahip olacak.
Editör
Aleksandr Bogaçev

Kartografi:
Anna Osyuk

Dizayn:
Aleksey Ptitsyn
Nika Milovidova

3D grafik:
Maksim Petrov

Programcılar:
Maksim Şişkin
Vladimir Kononov
Danışman:
Filipp Terehov

Kreatif direktör:
Aleksandr Verşinin

Stüdyo yöneticisi:
Mihail Simakov

Art Direktör:
Anton Stepanov